Πολλές φορές σκέφτομαι πως η περιήγηση σ΄αυτό τον μαγικό κόσμο του θεάτρου περιλαμβάνει πολλές κακουχίες, μπερδέματα, παρεξηγήσεις, ανόητες υποψίες για το πού θα "τραβηχτώ", τί θα πάρω , με ποιό τίμημα και άλλα πολλά που σαν δικαιολογίες εμφανίζονται τυχαία στο άπειρο παρόν μου .Είναι όμως και κάποια ραντεβού που δίνουμε με τον εαυτό μας σε τόπους και ανθρώπους που μας κρατούν ακέραιους μπροστά στο μεγαλείο του.Ένα ραντεβού με τον κύριο Δημήτρη Χόρν σου θυμίζει την κληρονομιά ,την ατμόσφαιρά που φέρεις σαν εραστής του χώρου.
"...Δανείστηκε τον ήχο της ζωής να φέρει στην σκηνή.Μιλάει και ακούς την μητέρα σου, τον αδελφό σου, την πρώτη σου αγάπη, ακόμα και τον ίδιο τον εαυτό σου, σε τόσο μυστικές στιγμές, που λές πότε με κρυφάκουγε ο ηθοποιός;..("Σ.Φασουλής"Έλληνές ηθοποιοί της φθαρτής αθηνασίας"-Εκδ.Καστανιώτη)
"...Κάμνοντας όμοια σαν ηθοποιός
που όταν η παράστασις τελειώσει
αλλάζει φορεσιά κι απέρχεται."
(Κ.Π.Καβάφης)
2 σχόλια:
Kalimera mou
Δημοσίευση σχολίου