Κουράστηκε...πάλεψε σκληρά.Τώρα, ψάχνει να βρεί τις απαντήσεις για όλα τούτα ή
μπορεί να περιμένει την Θεά Τύχη, που
δέν τον ρώτησε ποτέ άν ήθελε και αυτός κάτι...
να ζητήσει...
Τώρα φυσάει αέρας δυνατός.
Πετάχτηκαν τα φύλλα ψηλά απο την γή .
Δέν είναι πώς φοβάται τους ήχους ή
τον ρυθμό τους, είναι που δέν έχει
τόπο
να προφυλαχθεί.
τόπο
να προφυλαχθεί.
Πέρνει την κουβέρτα και σκεπάζεται
γέρνει
Περίμενε πολύ
Ανάσα
5 σχόλια:
Kαλώς σε βρίσκω..
Πολυ καλό ιστολόγιο
Καλώς την...και το δικό(α) σου επίσης...ιδιαίτερο. Όμορφοι (κόκκινοι) στίχοι...εδώ θα μαστε
ανάσα
Μόνοι μας κάνουμε τις ζωές μας δύσκολες & ανταγωνιστικές.
Αξίζει τον κόπο ?
Όχι πάντα, δέν πιστέυω πώς ορίζουμε εξ ολοκλήρου την ζωή μας, ώς ένα βαθμό σίγουρα ναί, παλεύουμε με τις δυνάμεις μας και αγωνιζόμαστε ...μερικοί όμως απο εμάς είμαστε και τυχεροί, είτε γιατί γεννηθήκαμε φυσιολογικά με καλούς γονείς και σωστές συνθήκες, είτε γιατί ...βρισκόμαστε πολύ απλά εδώ, σε αυτήν την υπέροχη χώρα. Και αυτά δέν ορίζονται...κάποιοι πρέπει να παλέψουν με τέρατα, που έτσι μπήκαν στα όνειρα τους ξαφνικά, χωρίς προειδοποίησηση.Αυτά πιστεύω εγώ...τα βλέπω, και σίγουρα πρέπει να συλλογιστώ όλα τούτα για να είμαι ικανή να βοηθήσω, να σταθώ δίπλα...όπου μπορώ
Περί ανταγωνισμού...ναί caesar, μάλλον ανήκει σε εμάς ...έχουμε δυστηχώς και τέτοια...είναι πολύς ο εγωισμός Άρη
Δημοσίευση σχολίου