Η δική μου Burma

Είναι και κάποιοι λαοί που δοκιμάζονται . Λαοί περήφανοι, ταπεινοί με καθαρά μάτια .

Ταξίδεψα στην Βιρμανία το 2000. Συνήθως δέν μιλάω για τα ταξίδια μου, ούτε διαδικτυακά, και σε φίλους ακόμα σχεδόν σπάνια..Αυτήν την φορά όμως θέλω να πώ το κάτι μου...

Τότε...οκτώ χρόνια πρίν, με μιά ταξιδιάρα παρέα και δίχως πολύ σκέψη, αλλά σαν πλάκα πετάξαμε με Thai airways απο την Μπανγκόγκ της Ταίλάνδης, με φθηνά εισητήρια προσφοράς , στην Jangoon , την πρωτεύουσα και που για πλάκα πάλι φτάσαμε έως το Mandalay στο πιό ψηλό σημείο του χάρτη εκεί που η ελονοσία θερίζει και σκοτώνει τα παιδιά σαν τις μύγες. Και που εμείς κάναμε εμβόλια απο την Αθήνα, αυτοί όμως δέν δικαιούνται, πρέπει να πληρώσουν...

Μία χώρα πανέμορφη!! Με ιστορία και πολιτισμό. Ένας λαός καθαρός ψυχή τε και σώματι. Και έχω λόγω που λέω ψυχή τε και σώματι . Πιστεύουν στον θεό τους με αυταπάρνηση, ταπεινά και αυτό τους κρατάει καθαρούς και δυνατούς μπροστά στους δυνάστες τους. Καθαρός λαός στο σώμα, με τα πιό υπέροχα μαλλιά που έχω δεί ποτέ σε γυναίκες, γυναίκες που δέν έχουν σαμπουάν αλλά που κάθε πρωί καθαρίζουν τα μαλλιά τους στα ποτάμια και στις λίμνες ψηλά στην Inle lake, με φύκια και σαπούνια φυσικά . Προστατεύοντας το πρόσωπο τους με tanaca , αυτό το φυσικό αντιλιακό που δέν είναι τίποτα άλλο απο ένα μαλακό ορυκτό κίτρινο σαν το χρώμα του τίφου.

Την βίζα την αποκτήσαμε όχι δύσκολα αφού πληρώσαμε αδρά σε σχέση με την αξία του νομίσματος , τους υπευθύνους της πρεσβείας στην Ταϊλάνδη και που συνεχίσαμε να πληρώνουμε όπου συνατούσαμε αστυνομικό, υπάλληλο τράπεζας ή ακόμα και ενστολο εντεταλμένο της χούντας .

Οι Βιρμανοί ζούν σε μια δική τους φυλακή και η φετινή εξέγερση για εμάς τους δυτικούς φαντάζει κάτι συνηθισμένο , αλλά αυτό που έκαναν οι άνθρωποι που εγώ συνάντησα είναι ότι πιο επαναστατικό , ότι πιο ηρωικό έχω ακούσει ! Μου θύμισε την Μάχη της Κρήτης, ή την Έξοδο του Μεσολλογγίου. Και μόνο με κάτι απο αυτά μπορεί να συγκριθεί. Χρόνια και χρόνια κυβερνήσεις, το ίδιο το ΝΑΤΟ την χούντα στην Βιρμανία δέν μπορεί να την κουνήσει. Η χώρα που εγώ γνώρισα , στις συνθήκες στις οποίες ζούν είτε οι βουδιστές μοναχοί , είτε ο χωριάτης, είτε ο κάτοικος του Mandalay, της Jangoon ή της Bagan , είναι τιμή τους και μόνο που προσπάθησαν να αντισταθούν ...κάποια στιγμή θα τα καταφέρουν .

Τώρα δοκιμάζονται και πάλι ...πολύ σκληρά...πρέπει η σκέψη των λαών να είναι μαζί τους. Η χουντικοί στρατιωτικοί μονάρχες που τους κυβερνούν δέν δέχονται ούτε κάν βοήθεια απο την Ευρώπη, μέχρι χθές τουλάχιστον , θα δούμε... Μια ματιά στο διαδίκτυο και θα δείτε τις εικόνες που εγώ δέν θέλω να δημοσιέυσω ...απο γούστο και μόνο, δέν χρειάζεται.

καληνύχτα