28 Φεβ 2008

είς Έρωτα





Ἀνακρέων

εἰς Ἔρωτα



Θέλω, θέλω φιλῆσαι.
Ἔπειθ΄ Ἔρως φιλεῖν
με∙ἐγὼ δ' ἔχων νόημα
ἄβουλον, οὐκ ἐπείσθην.
Ὁ δ' εὐθὺ τόξον ἄρας
καὶ χρυσέην φαρέτρην,
μάχῃ με προὐκαλεῖτο.
Κᾀγὼ λαβὼν ἐπ' ὤμωνθώρηχ',
ὄπως Ἀχιλλεύς,καὶ δοῦρα, καὶ βοείην,
ἐμαρνάμην Ἔρωτι.
Ἒβαλλ', ἐγὼ δ' ἔφευγον.
Ὠς δ' οὐκ ἔτ' εἶχ' ὀϊστούς,
ἤσχαλλεν, εἶθ' ἑαυτὸ
ἀφῆκεν εἰς βέλεμνον∙
μέσος δὲ καρδίης μευἔδυνε,
καί μ' ἔλυσε.
Μάτην δ' ἔχω βοείην.
Τὶ γὰρ βαλώμεθ' ἔξω,
μάχης ἔσω μ' ἐχούσης;

(μετάφραση)

Θέλω, θέλω ν' ἀγαπήσω.
Ν' ἀγαπῶ μ' ἔπειθε ὁ Ἔρως∙
μὰ ἐγὼ ἔχοντας τὴν γνώμη
ἄβουλη, δὲν ἐπειθόμουν.
Εὐθὺ τόξο αὐτὸς ὠς πῆρε
καὶ ὁλόχρυση φαρέτρα
προκαλοῦσε ἐμὲ για μάχη.
Κὶ ἐγὼ βάζοντας στους ὤμους
θώρακα, ὠς ὁ Ἀχιλλέας,
δόρατα καὶ βοϊδασπίδα,
μὲ τὸν Ἔρωτα μαχόμουν.
Μοῦ ΄ῥιχνε, μὰ ξέφευγα τὸν.
Κὶ ὅταν πιὰ δὲν εἶχε βέληθύμωσε,
καὶ τὸν ἑαυτὸ τουμοῦ 'ριξε
λες κὶ ἦταν βέλος.
Καὶ στὴ μέση τῆς καρδιᾶς μου
μπῆκε, διαλύοντάς με.
Μάταια ἔχω τὴν ἀσπίδα∙
τὶ νὰ χτυπηθοῦμε ἀπ' ἔξω,
ποὺ 'χω μέσα μου τὴν μάχη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: